Nieuwe Parkinson beweeggroep is schot in de roos

‘Samen praten en ervaringen delen leidt tot meer begrip voor ziekte’

Sinds juni 2022 is er binnen Zorggroep ENA een Parkinson beweeggroep. Collega’s Geralda Gerritsen (beweegagoog) en Yentel Albers (muziektherapeut) zijn de groep gestart en ontdekten dat Parkinsonpatiënten baat hebben bij lotgenotencontact. De pilotgroep van zeven cliënten is nu alleen actief in Het Huis in de Wei. De resultaten zijn zo bemoedigend, dat ze ook gaan starten op de andere locaties.

Mensen met Parkinson hebben door hun ziekte meer tijd nodig om een beweging uit te voeren. Mede om die reden is het voor deze cliënten binnen Zorggroep ENA lastig om mee te doen met de bestaande beweeggroepen, zo merkten Geralda en Yentel. ,,Die oefeningen gingen veel te snel. Dat is heel frustrerend voor deze cliënten. En andere deelnemers reageerden op hen, omdat die dat niet snapten. Dan zijn opmerkingen zoals ‘waarom schokt u zo’, niet leuk natuurlijk.”

De Parkinson beweeggroep blijkt een schot in de roos. Het eerste wat Geralda en Yentel opviel was dat deelnemers zoveel steun aan en bij elkaar ervaren. ,,Dit vind ik echt een voorbeeld van ‘welzijn voorop’ zoals Zorggroep ENA het graag ziet”, zegt een super enthousiaste Yentel. ,,We merken dat de mensen zich zo veilig voelen, dat ze hun zorgen delen, meeleven met elkaar en ook samen kunnen lachen. Het is lotgenotencontact en dat is heel mooi.” Tijdens het beweeguur is er ook aandacht voor vragen. Over Parkinson in relatie tot bewegen. Of over medische onderwerpen. Antwoorden stemmen Yentel en Geralda af met de fysiotherapeut van Novicare en de SOG-verpleeghuisarts.
En natuurlijk is het bewegen zelf enorm belangrijk. Parkinson gaat gepaard met pijnlijke stijfheid in spieren en gewrichten. De deelnemers voelen zich door de oefeningen soepeler bij functionele bewegingen als het oppakken van een kopje of het kunnen opstaan uit een stoel.

Mevrouw Mast doet vanaf het begin mee met de beweeggroep. Ze merkt dat het geestelijk veel met haar doet. ,,Je bent niet meer zo alleen met die ziekte. Want echt, Parkinson is geen pretje. We delen onze verhalen maar ook interessante informatie die we bijvoorbeeld hebben gelezen over Parkinson. En ik vind het ook nog eens een gezellige groep.”

Onbekendheid symptomen Parkinson leidt tot onbegrip
Parkinsonpatiënten stuiten regelmatig op onbegrip. Veel mensen kennen de ziekte wel van naam, maar hebben een te eenzijdige beeld van de verschijnselen, zo zien Geralda en Yentel. ‘Parkinsonpatiënten, dat zijn toch die mensen met die trillende handen’, wordt er vaak gezegd. ,,Dat is maar een van de symptomen en ook niet iedere patiënt heeft daar last van. Daardoor worden andere verschijnselen nog wel eens over het hoofd gezien. Veelvoorkomend zijn ook: vaak naar het toilet moeten, algehele stijfheid, freezing (‘alsof er lijm aan je voeten zit’) en momenten van absentie (zogeheten on/off momenten).”

Deze onbekendheid maakt dat sommige Parkinsonpatiënten uit schaamte niet vertellen dat ze aan de ziekte lijden, zo hoorde Geralda tot haar schrik. ,,Dat klopt”, vertelt mevrouw Mast. ,,Veel mensen zien niet aan de buitenkant dat je Parkinson hebt. Ik heb toen ik de diagnose kreeg, dit niet aan de grote klok gehangen hoor.” Samen praten en ervaringen delen blijkt daarom de belangrijkste winst van de beweeggroep. Leuk is dat ook buiten het wekelijks beweeguurtje de deelnemers elkaar inmiddels weten te vinden.

Overwinningen ontroeren


De oefeningen tijdens het wekelijks beweeguur op maandag gaan op een aangepast tempo waarbij het belangrijk is dat iedereen meedoet. Geralda: ,,We wachten gewoon net zo lang tot alle deelnemers klaar zijn met de beweging.” Dat vergt extra begeleiding en dan is het fijn dat vrijwilliger Marriët Bouwmeester iedere week meehelpt. De groep beweegt gezamenlijk, maar in het uur is er ook aandacht voor individueel afgestemde oefeningen. In tegenstelling tot andere beweeggroepen, wordt geen gebruik gemaakt van fitnessapparaten. Alle oefeningen zijn op of rond de stoel. ,,We doen balansoefeningen, bijvoorbeeld op een kussen gaan zitten en dan de benen omhoog bewegen. En krachttrainingen van de armen en benen met een elastiek.”
Yentel bepaalt vanuit haar discipline als muziektherapeut het ritme van de bewegingen. Ze maakt onder meer gebruik van een metronoom. De regelmatige tikjes helpen de deelnemers om in een bepaald tempo te bewegen; iets wat ze door verlies van controle over de spieren lastig vinden.

Het gevoel van overwinning bij een deelnemer die erin slaagt een bepaalde moeilijke beweging toch voor elkaar te krijgen, is ontroerend. Yentel vertelt dat ze regelmatig een traantje moet wegpinken bij het zien van iemands blijdschap. Dit smaakt naar meer voor de twee collega’s. Praktisch gezien heeft de groepsvorm ook meerwaarde. Geralda en Yentel oefenen nu individueel met diverse cliënten. In groepsvorm kunnen ze veel meer mensen tegelijk helpen. De pilotgroep in Het Huis in de Wei draait zes maanden. Een uitbreiding van Parkinson beweeggroepen op alle locaties wordt voorbereid.

Websites met meer informatie over Parkinson
ParkinsonNL
ParkinsonNet
Parkinson Vereniging